24 Haziran 2010 Perşembe

çoook üzgünüm:(

sene 2004 18 ağustos evime bir ses getirsin canımdan bir parça olsun diye epeydir düşündüğüm muhabbet kuşunu almaya gidiyorum. erkek yavru bir kuş olsun konuşsun diyorum. beşiktaş bir petshop pırıl pırıl içersi beni bi kafese yöneltiyorlar bir kafesin içindeki oradan oraya atlayan mavi ve tam bi serseriyi. satıcı kadın erkek olmayabilir diyo
arkadaşıma dönüyorum , onu sevdin sen erkek olmasada onu al diyo. mavi bi kafes beğeniyorum. yem v.s. herşeyi alıp çıkıyoruz dükkandan. işyerine getiriyorum ödü kopmuş eee tek başına bi kafes etrafında dev gibi canlılar herkes başına üşüşüyo ayyy çok şeker ne kadar tatlı adı ne ?????? adı ne hakikaten bi arkadaş çok çıtır bişi adı çıtır olsun diyo hem erkeksede kızsada uyar isim. okey aldı herkesden .
evet böyle başladı çıtırla hikayemiz konuşturmaya çalıştım, dert ortağı yaptım kendime. olmayan bebeğimin yerine koydum onu çokkk sevdim. geçen hafta çarşamba geldiğimde hasta buldum onu , birgün sonra poposunda bi şişlik
hemen veterinerimizi aradık baticonla sil dedi. ertesi gün işten geldiğmde o şişliğin üzerinden kan damlıyordu hemen aldık vetenire götürdük. ne olaki ur mu???? benim canım kızım 6 senelik hayatında yumurtlamamış (evet yalnız kuşlarda yumurtlar) hatta annesine benzedi kısır derdim:D yumurtlamaya çalışmış poposunda kalmış saolsun veterinerimiz kırdı yumurtayı anüsü yerine tıkdı aldık getirdik proctolog verdi 1 hafta kullan dedi. sabah akşam.
bir hafta sonra düzelmezse bi dikiş atarız dedi. :((((((((((((((( bir hafta dolmadıki dün sabah erken kalktım poposunu temizledim avucumun içinde sırt üstü duruyor içime bi ateş düştü yok yok olurmu ölmez ilacı kullandım gittim yattım
bi kalktım kafesin dibinde ızgarasından bacakları sallanmış duruyo çıtırrrr yavrum dedim hiç tepki yok elime aldım
buzzz gibi:(((( ölmüş benim güzeller güzeli yavrum . o an hıçkırarak ağlayabildiğimi anladım eşimi aradım söyledim beni teselli etmeye çalıştı ama yüreğimdeki o yangın halen sürüyor. o benim doğmamış bebeğimdi :( o benim canım kızımdı huysuz virjin derdim . kaç kere eş almak istedik ama hepsini tartakladı tek olmaya alışmıştı yavrum benim
onu üzmemek için bizde geri veriyorduk onun yanında sıkıysa başka bir kuşu sev ellerini ısırırdı. bir kere yani son tedavimde olumsuz haber alınca aldım çıtırımı parmağıma olmadı bebeğim yine yalnız kaldık dedim başladım ağlamaya dudaklarımı burnumu yanaklarımı ufacık ısırır gibi öptü , onun öpücüğü oydu , omuzumda gezmeyi çok severdi yavrum uçamıyodu ama inanılmaz hızlı koşardı:) rambo gibi tellerinde akrobasi yapardı
offfffffffffff çenem düşmüş , sıktıysam özür paylaşmak istedim.
içim sızlıyo, insanların hafife almasına kızıyorum ama herkesde öyle dert varki bu onlar için çok basit geliyo:(
çıtırım seni çok seviyorum bebeğim
hoşçakal...................

8 yorum:

  1. çok üzüldüm okuyunca..bişeyler paylaşmak onun yavrunun yerine koymak,ama hayat böyle değilmi,bu zamana kadar öyle büyük kayıpla yaşadımki,önce babam sonrada mart ayında kaybettiğim bebeğim,o da kız'dı..bundan sonra 15 tane bile olsa onun yeri dolmayacak,onu içinde hissetmek ama kavuşamadan kaybetmek,bir görüpte kaybetseydim delirirdim sanırım,allah sizede hayırlısını versin,çıtır'da melek olanlardan :(

    YanıtlaSil
  2. cok üzüldüm ben $imdi :( insanlarin ne düsündügü önemli degil.. herkes bunu anlayamaz...

    YanıtlaSil
  3. canım benim ne diyeyim ki.. ne desem boş olacak sabrın bol olsun.. sana sevgimi gönderiyorum..

    YanıtlaSil
  4. tşk.ler
    gulinin penceresi Allah büyük kayıplar yaşatmasın acını paylaşıyorum canım
    chunli cim tşk.ler canım
    ırazım dün çok zordu daha büyük kayıp yaşayanları düşündüm ve dua ettim önce Allah benim canımı alsın ben yaşamıyayım:(

    YanıtlaSil
  5. :((( başın sağolsun canım.. allah sabır versin..
    ben seni iyi anlıyorum bizimde maviş'imiz vardı dokunamazdım ama kafesinden severdim onu.. ablacık ablacık derdi.. şimdi onu hatırladım.. doğduğunda sahiplenmişti kardeşim karşımızdaki kuşçu amcadan aldık.. annemler köye taşındı o da gitti onlarla.. 5,5 yaşına kadar yaşadı birgün dondu kaldı kafesinde telefon ettiler yalnız bırakmışlar iki üç gün geldiklerinde ölü bulmuşlar.. yalnızlığına kanmadı aldı başını gitti dedik.. ama haberi alınca ağladım ben.. o ablacık ablacık deyişi hala kulaklarımda..

    YanıtlaSil
  6. Çok üzüldüm ne kadar çok ortak noktamız varmış. Resmen insanın kızı gibi oluyorlar. Çok çok üzüldüm. Allah sabır versin. Boşukları çok büyük oluyor.

    YanıtlaSil
  7. çok üzüldüm benimde muhabbet kuşum geçen sene öldü tam 10 yıl olmuştu aileye gireli bembeyazdı.sanki aileden biri gibiydi.aklıma şimdi o geldi.benim kuşumda astım hastasıydı.sizi anlıyorum

    YanıtlaSil
  8. Çok üzüldüm, umarım yerini dolduracak yeni bir katılım olur hayatında..

    YanıtlaSil

yorumun benim icin cok onemli;)